Manufactured Landscapes de film / Verkadefabriek

We hebben van de begeleiding via e-mail de tip gekregen dat er in Nederland een interessante tentoonstelling zou plaatsvinden. Ik heb op internet meer informatie gezocht over de tentoonstelling om een beter beeld te krijgen. Ik vond het een interessant thema of dilemma kan ik beter zeggen. Dus heb ik besloten om naar de film te gaan. Samen met mijn vriendin zijn we naar de voorstelling van zondagavond in de Verkadefabriek te Den Bosch gegaan.

De fotograaf

Edward Burtynsky is een Canadese fotograaf die in industriële landschapsfotografie is gespecialiseerd. Hij maakt foto’s die schoonheid projecteren terwijl de onderwerpen juist zwartgalligheid zijn. Hij probeert een sterke boodschap over te brengen en tegelijkertijd mooie foto’s te maken. De mix van die twee factoren zie je niet zo vaak.

Dat is precies de reden waarom ik hem interessant vond. Ik ben geweend dat een goede foto er schitterend mooi moet uitzien. Net als die van National Geografic of van de catalogen van Canon bijv. Ik heb het werk van een paar “bekende” fotografen gezien en ik vind zelf de foto’s niet zo bijzonder. Maar dat is niet alleen mijn mening hoor. Ik krijg altijd de vraag: “Waarom zijn ze zo bekend?” Zulke foto’s kan mijn kleine nichtje ook maken.

Pas als ik het verhaal achter de foto’s hoor, krijg ik een click. Ahhh dat bedoelt hij ermee! Ik wil het verschil leren ontdekken tussen een prachtig beeld dat niets zegt zoals een mooi landschap, een zonsondergang, een regenboog, etc. Of en gewoon beeld die ver weg van schoonheid is maar wel een betekenis heeft. Normaal gesproken passen die foto’s in een serie die samen met andere foto’s een documentaire over een bepaald thema. En de mooie foto’s dan? Ze zijn alleen maar “een mooie foto”. Soms zit er geen intentie achter en is het gewoon toevallig maar goed genoeg voor de achtergrond van de pc.
Edward Burtynsky maakt niet alleen een serie foto’s met een bepaalde betekenis en intentie, in dit geval over het dilemma van onze consumptiebehoeftes, maar hij probeert ook mooie foto’s te laten zien. Hij houdt rekening met de techniek en compositie zonder zijn boodschap te vergeten.

Twee vliegen in een klap

Aan de ene kant heeft ik het proces van een fotografische documentair gezien via een bekende fotograaf die los van een sterke verhaal ook zorgt voor een mooie foto. En aan de andere kant kon ik ook het werk van Jennifer Baichwal, de regisseur van de film, waarderen. Zij volgt de fotograaf tijdens zijn reis door China en zij probeert een passend verhaal maken. In principe heb ik me voor AV aangemeld maar de fotografie heb ik altijd heel leuk gevonden en ondertussen krijg ik er steeds meer belangstelling voor. Dus het was goed om mijn criterium verder te vormen.